Cochin is voor ons “terug op aarde” vanuit een in vele opzichten paradijselijk Kumily. Toen onze bus in een bocht de weg afgleed en in een greppel belandde, waren we al terug in de realiteit. We moesten met een andere bus verder. In Cochin was het 37 graden, wel weer even wennen. Op de fiets 30 km langs de kust op zoek naar een strandje, viel ook niet mee, flessen heerlijk water en een aardige visser, die voor ons kokosnoten bracht, fleurden de boel weer wat op. Het Syrisch-Christelijk restaurantje had nog steeds hetzelfde lekkere eten, vis- en garnalencurry “in a dutch way”, maar de bediening was uiterst lamlendig, nog zelden zoiets meegemaakt in India, dus geen fooi en een slechte recentie op Tripadvisor. Het guesthouse, dat we vorig jaar hadden uitgezocht, viel ook een beetje tegen: een kleine kamer, wel met balkon en 2 gemeenschappelijke ruimtes. Maar die moesten we delen met een Italiaanse dramakoninging en haar moeder, dat viel niet altijd mee. Onze homestay wordt gerund door een jong gezin met 2 kleine kinderen, het heet Niya’s Nest. De jonge moeder kan fantastisch koken, gisteren heeft ze voor ons vis in bananenblad gemaakt, zelden zulke lekkere vis gegeten. Eigenlijk hebben we een kleine missie hier, we zijn in de Francis-kerk op zoek naar de naam Canter Visser, die hier in de Nederlandse periode predikant was. Nazaten van hem wonen in Voorschoten, we hebben beloofd te onderzoeken of hij in de annalen van de kerk voorkomt. De Sint Francis kerk is ooit gebouwd door de Portugezen, door de Nederlanders herbouwd en begin 1800 door de Engelsen overgenomen. Het is nu een Anglicaanse kerk met Nederlandse graven, Ook de grafsteen van Vasco di Gama ligt in deze kerk, maar zijn overblijfselen zijn door z’n kleinzoon overgebracht naar Portugal. We hadden al een afspraak met de vicar, hij liet ons wel een uur (een Indiaas helf uur) wachten. Er bleek geen lijst van Nederlandse predikanten, wel een lijst uit de Engelse periode. Maar hij zou verder onderzoek doen. Zo dadelijk, om half elf, hebben we weer een afspraak met hem. Het zal ons benieuwen of hij iets gevonden heeft, heel enthousiast was hij niet. We gaan nu naar hem toe.
Morgen 2 dagen naar Amrithapuri, de ashram van Amma, maandagavond met de trein naar Gokarna,12 uur in de (slaap)trein. Groeten