Na 4 weken reizen, nu zon, zee, strand. Maar eerst iets over Hampi, een magisch oord voor rugzaktouristen, je bent er geweest of je gaat er naar toe. In de Mahab Harata is de omgeving van Hampi het gebied van de aapgoden. Nu nog kun je een heuvel beklimmen om de geboorteplaats van Hanuman, de aapgod, te bezoeken. Er staat een kleine tempel, een priester leest luidkeels voor uit de Mahab Harata. In de 14e eeuw werd de stad Vijaiyanagar gesticht, op z’n hoogtepunt woonden er een half miljoen mensen, het grootste Hindu-rijk uit die tijd. In de 16 eeuw werd de stad ingenomen door een verbond van Deccaanse sultans, dat was het einde van het Hindu-rijk. In een uitgestrekt gebied rondom Hampi liggen nog steeds de ruines van deze stad: veel grote, prachtig bewerkte tempels, bazaars, grote beelden ( een grote nandi, Hanuman, een monotitische Narashima), queen’s bath, lotus mahal: een bouwwerk in gecombineerde hindu/islamitische stijl, olifantenstallen, de mooiste stenen monolitische chariot van heel India. Het hele gebied staat op de Unesco-werelderfgoedlijst. Maar dat is nog niet alles: enorme keienvelden liggen vlakbij. Eeuwenlange erosie heeft er een grillig landschap van gemaakt, stenen lijken opelkaar gestapeld in wankel evenwicht. Daar tussendoor dan weer felgroene rijstvelden, bananenplantages, palmbomen. Tussen de rivier en de grote tempel, een gopuram van 50 meter hoog, ligt Hampi ingeklemd, een dorp met huizen, winkeltjes en guest-houses. Dit is het oord voor de reizigers, lekker chillen op de rooftops of aan de rivier zittend de badende, wassende inwoners gade slaan. ’s Ochtends wordt de tempelolifant, Laxmi, 28 jaar, 4000 kilo, gebaad. Een beetje hemel op aarde? Bijna, maar…. Hampi is Hampi niet meer. Het al lang bestaande plan om Hampi weer in z’n oorspronkelijke staat te herstellen, is nu in uitvoering. Het halve dorp is afgebroken. Hampi-bazaar, een brede allee van zeker 500 meter lang, aan weerskanten dubbele granieten zuilengallerijen was door de dorpelingen in gebruik genomen om er te wonen. Er waren huizen, winkels en restaurantjes in gebouwd, ook een goede boekhandel. Alles is ontmanteld, ook een stuk van het dorp dat tegen de tempel aangebouwd was. Mensen hebben een huis gekregen 2 kilometer verderop, maar voor velen is de broodwinning verdwenen. Een beetje triest, maar historisch ongetwijfeld verantwoord. Dit verhaal over Hampi is zo lang dat we nauwelijks nog durven vertellen hoe Gopi, de rickshaw-chauffeur ons in Hospet op stond te wachten tot onze grote verbazing. Hij was door Oda getipt, die er een week eerder was. Verder kwamen we in Hampi bekenden tegen, Gerard en Ria Nijhof. Nou, ja… 40 jaar geleden waren we dikke vrienden, maar door hun toedoen of nalaten was dit verwaterd. Dat we uitgerekend hen moesten tegenkomen. Ze waren samen met een neef en z’n vrouw op bezoek bij hun oudste zoon, Maarten, die een project doet voor een NGO in Bangalore. Tenslotte nog een verhaaltje over bier. In deze 4 weken hebben we misschien 2 of 3 biertjes gedronken. Hampi is een heilige plaats, alcohol (en drugs) zijn er verboden. We ontmoeten een paar keer een leuke Indier, die zei dat hij wel bier kon regelen. Dat wilden we niet, maar op een gegeven moment kwam hij met 2 blikjes Foster bier aanzetten. Hij wilde dat opdrinken op onze kamer, dat zagen we niet zitten. Ik ben toen met Ahamed, 33, 3 dochters, ja: moslim en ja: z’n vrouw gaat buiten in het zwart gekleed met alleen de ogen zichtbaar, op z’n scooter een eind buiten het dorp gereden. Naast een bananenplantage, op een grote kei, hebben we, maar vooral Ahamed, genoten van het bier. Hij bleek een buitengewoon aardige moslim….