Kumily is voor ons een ideaal oord: 750 m hoog, temidden van bergen en bos, aan de rand van een wildpark, heerlijke temperatuur, schone lucht, mooi guesthouse, veel bekenden en lekkere restaurantjes. Maar eerst nog iets over de resultaten van onze behandeling in Mattindia, daar vroegen sommige van jullie naar. Het belangrijkste: we hadden 10 fantastische dagen, we hebben genoten van de massages, van de mensen, van het eten en van de omgeving. We zitten nu heel goed in ons vel en slapen prima. Dat laatste was één van de doelen van Mary. Mijn huid voelt nu een stuk beter aan, één van mijn doelen. De rest moet op langere termijn blijken. Ze gaven ons nog medicijnen mee voor 3 maanden, 2 tasjes, behoorlijk prijzig. Die hebben we maar teruggegeven, dat werd te gek. Volgend jaar willen we misschien 14 dagen gaan, wie gaat er dan mee?
Nu nog iets over onze belevenissen hier. Zaterdagavond was er een processie van de RK kerk: een kilometerslange stoet met alle heiligenbeelden op versierde auto’s, trommelaars, muziek, dames in mooie sari’s met kleurrijke paraplu’s, meisjes gekleed als engeltjes, misdienaartjes in smetteloos wit, de pastoor met crucifix onder een baldakijn, kortom het rijke roomse leven uit Kerala trok aan ons voorbij. Zondag namen we de bus naar Gidalur, een dorp in Tamil Nadu, helemaal de berg af. We vielen weer met onze neus in de boter. In de kleine tempel was een grote familiebijeenkomst, a family function noemden ze dit. Wij werden uitgenodigd om mee te eten: eten met je vingers van één bananenblad, we zullen er nooit aan wennen. Toen we door het dorp wandelden, kwamen we een optocht tegen met trommelaars, verklede dansers en veel mensen die cadeaus droegen. Het bleek om een earringceremony te gaan. Twee kaalgeschoren kinderen, jongen 5, meisje 3 jaar, kregen gaatjes in hun oren. Daar maken ze hier een feest van. We konden niet weigeren om mee naar binnen te gaan, dus zaten we eerste rij en zagen hoe 2 oude mannen piepkleine naalden door de oorlellen van de kinderen staken. De jongen gaf geen krimp, het meisje was over haar toeren. Uiteraard moesten we weer mee-eten, maar 2 keer was wat teveel van het goede. Op de terugweg nog langs een wijngaard gegaan, de wijn was niet echt te drinken, maar het sap was heel lekker.
Gister hebben we onze gebruikelijke bergwandeling naar het kruis gemaakt. We krijgen complimenten, maar worden ook meewarig bekeken, want niemand wandelt hier, ze gaan allemaal met de jeep, stoer hè? Halverwege drinken we dan koffie in een super deluxe hotel. Er waren nauwelijks gasten, dus de hele staf, inclusief de manager, vond het leuk om met ons te praten. Toen we beneden bij de weg waren aangekomen, zagen we daar een grote katholieke kerk met prachtige ramen en beelden, alles gloednieuw. In de zaal ernaast was een bruiloftsfeest aan de gang, dus jullie raden het al… Nou ja, de mensen zijn zo ongelooflijk gastvrij en aardig, je kunt gewoon niet weigeren.
Morgen vertrekken we met de nachtbus naar Mysore, via Bangalore, 90 km verder, maar dat kan blijkbaar niet anders.
Groeten, en leuk, jullie reacties.