India 2024

Zesde bericht uit Gokarna


Gokarna is als thuiskomen, we zijn hier misschien wel voor de 5e keer. De (koele) kamer in Savitri, uitkijkend op de tuin was gelukkig vrij. blijven we nu 5 dagen. Savitri lodge is een soort pelgrimshuis vlak bij de grote tempel. De kamer is vrij basic, maar groot en schoon, een hard bed en een koude douche. Die hadden we in Cochin ook, maar het water was daar veel warmer. Hier is het ’s morgens even doorbijten, maar wel lekker fris hoor. We komen hier weer bekende gezichten tegen, vooral bij Prema, het lekkerste (budget0restaurant van heel India. Wel vegetarisch natuurlijk. Verder stond de kralenfamilie ons al weer van verre toe te zwaaien: Vijayan en zijn vrouw en dochtertje (2 oudere dochters zijn bij oma), z’n schoonvader met een eigen kraam en dan nog zijn oudere broer. Deze broer had een nieuwe jonge vrouw, hij was gescheiden, en een schattig jongetje van anderhalf. “Photo, photo”, en daar gaan we weer. Verder zijn we hier voornamelijk lui, lekker naar het strand, lopen naar de Shivabron om heilig (drink)water te halen, op een terrasje met een heerlijk drankje. Vanavond gaan we vis eten in een restaurantje aan het strand met een Zwitsers/Oostenrijks stel, dat we in de trein ontmoet hebben. Maandag zijn we van plan naar Goa te gaan, dan schiet het al weer behoorlijk op. Voor we het weten zijn we weer thuis.

Nog even iets over Fort Kochi. We vonden het een heel aangename plaats, zeker om nog eens terug te gaan. We hebben er een paar keer heel lekker gegeten in een Christelijk Syrisch restaurant. We aten er vis, op “Nederlandse” wijze klaargemaakt. Er zijn in Kerala, de staat waarin Cochin ligt, heel veel kerken. Kerala is de enige staat in India, waar de meerderheid christelijk is: katholiek, Syrisch-orthodox, allerlei protestantse richtingen. Een paar keer kwamen we iemand tegen die “Jacobite” was, een protestantse geloofsgemeenschap. De overlevering wil dat de apostel Thomas hier voet aan wal heeft gezet. Verder viel ons op dat op veel affiches Jezus was afgebeeld. Maar dan veel zoeter dan bij ons, een beetje androgyn en vaak met een mantel met de kleuren van de regenboog. Eigenlijk leek hij een beetje op Conchita, de als vrouw verklede man met baard, die 2 jaar geleden het Eurovisiesongfestival won. De geloofsbeleving is hier ook heel anders, veel expressiever. Toch hoefden we ook de Hindugebruiken niet te missen. Vlak bij ons guesthouse was een tempel, waar vanwege het Purimfeest, een tempelfestval werd gehouden. Drie dagen lang een bonte optocht van olifanten, drummers, fanfares, en rijen jonge mannen met stellages op hoofd en schouder, die ronddraaiden. Het leek een beetje op Braziliaans carnaval, maar dan alleen met mannen. Tot over een paar dagen in Goa.

Gokarna: