Vandaag hebben we voor het eerst na 4 weken heerlijk in de Arabische zee gezwommen. Met de veerboot naar Vipeen-eiland, dan een uur met de bus, daarna nog 2 km met een rickshaw en dan Cherrai beach. Er was een restaurantje, dat een laken had opgehangen tegen de zon, konden we heerlijk onder liggen. De zee was heel warm, als je uit het water kwam was het zelfs fris bij 33 °C! Schoon water, schoon strand, wuivende palmen. Wel wat langslopende nieuwsgierige mannen, maar die werden door de eigenaar van het restaurant op afstand gehouden.
Cochin, ook wel Fort Kochi genoemd, is een toeristische plaats met veel guesthouses, restaurantjes, winkels etc. Voor het eerst in 4 weken zagen we een groep Nederlanders! Vroeger hebben de Nederlanders hier ook gezeten, van ong. 1660 tot 1800 waren zij hier de baas. Begin 1500 kwam Vasco di Gama hier, zijn grafsteen ligt in de St. Francischurch, hoewel zijn beenderen later naar Portugal zijn overgebracht. In dezelfde kerk ook Nederlandse grafstenen:”Hier leit begrafen…”Er is hier ook een Nederlands kerkhof, behoorlijk verwaarloosd en niet toegankelijk en het museum heet “Dutch Palace”. Begin 1800 werden de Nederlanders door de Engelsen verdreven. Verder is Cochin bekend door de Chinese visnetten, die al eeuwen lang het beeldmerk van Cochin zijn. Maar nu nog iets over Kumily en Allepey. Kumily heeft ons hart gestolen, we hadden er veel langer willen blijven. Heerlijk guesthouse, de eigenaar, Suresh, was erg aardig, leuke restaurantjes, prachtige natuur en, op 750 meter hoogte, een ideaal klimaat. We zaten vlak bij de ingang van het tijgerreservaat (Periyar Wildlife Sanctuary), met een groot aanbod van jeepsafari’s, maar we zijn niet in het park geweest. Jaren geleden, toen we hier ook waren, hebben we wel een jeepsafari gedaan, maar een olifant of een tijger? vergeet het maar. Een jaar geleden had een gids nog een tijger gezien en wij zagen een olifantendrol van 2 dagen oud. Wat apen en een buffel, dat was alles. Maar nu zagen we vanaf ons balkon een hele groep zwarte apen, dat scheen heel bijzonder te zijn en ’s avonds zwermen grote vleermuizen. Op aanraden van Suresh namen we op zondag de bus naar een dorpje in Tamil Nadu, helemaal de berg af. Toen we daar aankwamen, was er in de tempel een naamceremonie bezig. We werden uitgenodigd om mee te doen, alle rituelen, daarna maakte de priester de naam bekend van het 2 maanden oude meisje. Ze zou Lakshima heten en alle familieleden fluisterden haar naam in haar oortje. Daarna kreeg ze van iedereen geld in haar handje en ook gouden en zilveren sieraden. Gelukkig hadden wij ook een cadeautje, een klein wit beertje met een rood mutsje. Ze waardeerden het enorm. Daarna kregen we zoete rijst en werden we uitgenodigd voor de lunch. Dat hebben we niet gedaan, maar 2 straten verder zaten we opeens midden in een familiereünie met een uitgebreide lunch.
In Allepey hadden we geen geluk met het guesthouse, maar we hebben wel een hele leuke boottocht gemaakt door de backwaters, in een peddelbootje, samen met 2 Fransen. Dan nog even dit: bij het reizen kom je altijd hele grote reclameborden tegen. Vooral kledingmerken banken en juweliers adverteren op deze manier. Banken geven niet alleen leningen voor huizen en auto’s, maar ook voor het kopen van goud/sieraden. Indiërs zijn gek op goud. We zagen een reclamebord waarop in grote letters stond:” Believe in God, invest in Gold”. Wij hebben altijd geleerd dat je God en de Mammon niet tegelijk kunt dienen. Indiërs hebben daar blijkbaar geen moeite mee.
Cochin: