Tweede bericht: uit Jaisalmer

We zijn nu in Jaisalmer, dicht bij de Pakistaanse grens, veel militairen, midden in de Tharwoestijn en het einddoel van onze reis door Rajasthan. Morgen gaan we via Udaipur een stuk naar het Zuiden. We zijn het reizen al aardig gewend: 3 dagen Jaipur, 3 dagen Bundi, 3 dagen Jodhpur en nu dus Jaisalmer. Bundi was een aardige plaats, vriendelijke mensen, een heel groot en mooi oud, wat verwaarloosd paleis en dito fort. Het bijzondere aan Bundi vonden wij de stepping wells: grote stenen bronnen, soms wel 40 bij 40 meter en tot 40 meter diep, met overal trappen naar beneden. Verder kon je er mooi wandelen en lekker aan het meer op een terrasje zitten. Maar Bundi was ook: smalle straatjes met open riolen, vies, de straten waren vol met rikshaws, motoren, koeien, varkens, honden en geiten. Bovendien hebben de Indiers nauwelijks gevoel voor hun historie, we kwamen bij een zomerpaleisje van de maharadja, waar trots vermeld stond dat Kipling daar had gelogeerd en aan een boek had gewerkt. Maar het was slecht onderhouden, langs de muren stonden veel genummerde eeuwenoude godenbeelden, maar toen ze de muur schilderden, waren ze kennelijk te lui om de beelden af te dekken, alles onder de verfspetters… Verder ging er op ons dakterras een aap vandoor met mijn puri’s ( holle pannenkoekjes die je ’s ochtends eet met saus, aardappelen en groente). We hebben die boef uitgebreid smikkelend, op de foto gezet. In Jodhpur waren we onder de indruk van het imposante Mehrangarh-fort. De audiotour gaf goede informatie over de geschiedenis, de zalen waren sprookjesachtig, prachtige mozaiek-muren. Het fort is in perfecte staat, goed onderhouden door door een stichting o.l.v de maharadja, bovendien bleek in het verleden het fort een onneembare veste, nooit is het ingenomen door vijandelijke legers. Oh schrik, Wilte was z’n camera plotseling kwijt. We hebben alle videobeelden van de bewaking bekeken: waar had hij hem nog en waar niet meer. Maar het leverde niks op. Toen vroegen we nog even voor de zekerheid bij een koffie en thee-stalletje of ze een camera hadden gevonden, ja hoor… geen probleem. We snapten er niks van. Gelukkig hadden we de camera weer toen we de volgende dag een jeepsafari deden in de omgeving van Jodhpur. Bij een meertje zagen we duizenden Siberische kraanvogels, die 6000 km vliegen om hier te overwinteren. Verder zagen we een stel uilen heel dicht bij op een nest, kuddes herten, zwarte mannetjes, bruine vrouwtjes. Het meest bijzondere beest was een “blue bull” een enorm gespierd stierenlijf met een kleine kop. Ook hebben we geluncht in een piepklein dorpje bij een familie, die een eco-lodge had. We aten in de keuken op de grond rondom het vuurtje waarop de chappati’s werden gebakken door mamma. Het vuurtje werd gestookt met gedroogde koeienvlaaien, die brandden heel goed! We hadden een heel goed hotel gevonden in Jodhpur, hotel Haveli, een oud patriciershuis. met een rijk bewerkte gevel, met uitbouwtjes en een mooi uitzicht op het fort. Voor de deur een stepping-well en elke dag een ijsvogel op de electriciteitskabel. Vanuit Jodhpur hebben we de bus naar Jaisalmer genemen, ruim 5 uur in een bus met meer dan honderd mensen: eens maar nooit weer. Bedankt voor de reacties, leuk om van jullie te horen, tot gauw.