Wilte & Mary

Gisteren wilden we eigenlijk ook het verhaal kwijt over onze pelgrimstocht, het eerste doel van onze reis. Tirupathi is een stad aan de voet van de tempelberg Tirumala, waar de Venkateshwara tempel ligt. Dit is de grootste bedevaartplaats van India, ze zeggen zelfs van de wereld. Groter dan Rome, Jeruzalem en Mekka, wat het aantal pelgrims betreft: 70 duizend per dag, in weekends wel 100 duizend en de 1e week van januari 3 miljoen. Tussen Tirupathi en Tirumala ligt een voetpad van 15 kilometer, 3550 treden omhoog, in z’n geheel overdekt, ter bescherming tegen de zon. Met duizenden Indiers zijn we omhoog geklommen, wij als enige buitenlanders. Halverwege werden we voorzien van een rijstmaaltijd. We kregen heel veel leuke reacties: “You are inspiring us”. Aan het eind kregen we ook een gratis token voor darshan (deity viewing, het aanschouwen van de godhead) Het ging om Venkateshwara, een “avatar” van Vishnu (andere verschijningsvorm denken wij) Toen we bij de tempel aankwamen, waren daar duizenden mensen, de normale wachttijd zou 5 uur bedragen, maar als wandelaar hoefden we minder lang te wachten. Omdat we niet voor niets boven waren gekomen, wilden we toch ook darshan doen. We kregen nog een uur minder wachttijd omdat we buitenlanders waren, we werden uit de rij gehaald en ergens anders tussengezet. Het was een grote puinhoop, gedrang, geroep (Govinda, Govinda) en andere emotionele uitingen. Veel mensen met kleine kinderen op de arm, soms in de verdrukking, de helft van alle mensen had zich kaal laten scheren, om het haar aan de godheid te offeren. Het hoogtepunt was uiteindelijk het aanschouwen van het beeld van Venkateshwara, met  veel vuur en geschreeuw. Zelfs wij waren ook emotioneel. Toen was het voorbij en werd je verder geduwd. Er werd er zoete rijst uitgedeeld, later konden we nog per persoon twee ladduh ballen halen, een absolute lekkernij met noten, zaden, gember, suiker etc. Het was een enorme belevenis, maar we zullen het niet gauw weer doen.We waren een dag in een totaal andere wereld!