Nu een bericht uit een echt paradijsje. Midden tussen de backwaters, bereikbaar met een bootje of een grote omweg, ligt het farmhouse. Er zijn hier een achttal bungalows en een tiental kamers. Op ons terras hebben we uitzicht over het meer, verkoelend windje, kleine meeuwen die naar vissen duiken, de felrood ondergaande zon. We zijn hier niet voor het eerst, maar elke keer is het weer een genot om hier een paar dagen te zijn. We kennen de staf: 3 (jonge) mannen, 2 broers uit Bihar, die hier al 18 jaar werken en één uit Assam, Ronto, die hier 9 jaar werkt. Ze koken heerlijk, maken de lekkerste drankjes w.o citroen/gember en zetten ons ook over als we naar het dorpje willen lopen. De eigenaren, Aby en Disha, kennen we ook al lang. Aby is een fenomeen, hij geeft marma Ayurvedische massage. Dat is een bijzondere gewaarwording, met geen enkele andere massage te vergelijken. Hij probeert je te ontspannen en de innerlijke energie op te wekken. Je maakt als het ware d.m.v massage en gesproken tekst, een reis door je innerlijk. Ik hoorde van twee mensen, dat ze heel erg moesten huilen. Een Zwitserse jongen zei dat hij in tien jaar niet had gehuild, nu dus wel. Wij zijn kennelijk wat nuchterder, maar het was wel een absolute ervaring. Er is hier verder weinig te doen, een boottochtje maken, naar het dorp lopen om bij Justin koffie te drinken en een oliebol te eten, gister hebben we ons met een autorickshaw naar het eindpunt van het vogelreservaat laten brengen, met een overvloed aan vogels, vooral witte cocks en aalscholvers. Verder komen we hier veel leuke mensen tegen. Veel Fransen, waarvan sommige echt aardig! Zoals een stel waarvan we dachten dat ze wel veertig waren. Bleek de vrouw 65, het waren voormalige balletdansers, met een dansschool in Parijs met 500 leerlingen.
We zijn hier wel echt tot rust gekomen. Mary leest er lustig op los, met mijn boek wil het niet vlotten. Morgen gaan we met de taxi naar Fort Kochi, ruil ik lekker mijn boek in.