Vanavond hebben we na drieeneenhalve week ons eerste Kingfisher biertje gedronken in de tuin van het miniresort: Sea and Sound, waar we verblijven. Het resort bestaat uit vijf ronde bouwwerken van elk drie verdiepingen. Per verdieping één grote ronde kamer, dus 15 in totaal, rondom een veel te groot zwembad. Het is hier heel rustig. Speciaal voor ons hadden ze op de markt tonijn gekocht en gekookt met massala kruiden. Daar hoorde uiteraard een biertje bij… Het resort wordt gerund door twee broers, de één klaagziek, de ander praatziek. De oudste, de klager, 67, heeft een vrouw en twee kinderen van 19 en 11. Hij heeft geldzorgen, wil van mij geld lenen, ha ha. De jongste is onlangs gescheiden, dat heeft veel geld gekost. Hij woont in het ouderlijk huis hiernaast, vanmorgen kregen we een rondleiding. Een klassiek Indiaas huis met veel achterstallig onderhoud. Daarna hebben we heerlijk gezwommen in het zwembad, geluierd en aan het eind van de middag langs de vele winkeltjes, restaurantjes en massage centra geslenterd op de smalle boulevard. Tenslotte bij de German Bakery koffie gedronken met taart. Wat een saaie dag, hè, maar toch genieten. Tot nu toe hadden we steeds een doel: acclimatiseren, gezondheid, wandelen, tempels bezoeken. Nu dus redelijk doelloos. We hebben al de hele reis geen last van het “fomo”-syndroom: fear of missing out. Onze bezoeken zijn nagenoeg alleen herhalings bezoeken, dat geeft veel rust.
We zijn inmiddels in de vierde week van ons verblijf in India. De ervaring leert dat voor je gevoel de tweede helft veel sneller voorbij gaat dan de eerste helft. Maar niet teveel aan denken, voorlopig blijven we hier. En we hebben nog genoeg op ons programma…
