Het wordt een beetje saai, ook dit bericht komt uit MattIndia. We zijn het leven hier inmiddels gewend, het heeft iets vertrouwds. Om met het eten te beginnen, vanavond was het lekker: een soort spinaziesoep, gebakken rijst met bloemkool curry en een banaan toe. Vanmiddag was het niet lekker: soep, rijst met twee doorgekookte groentes. Het ontbijt is vaak het lekkerst: vruchtensap, fruitsalade en een Indiaas ontbijt zoals idly, putt, idiapom of rijstmeel pannenkoekjes. Vanmorgen hebben we anderhalf uur tussen de backwaters gewandeld, heel mooi, maar veel te warm 30 gr. met een brandende zon. We waren blij toen we weer “thuis” waren. Daarna kregen we onze behandelingen, Mary: amladhara en lemonkizhi, Wilte: kashayadhara en thakradhara. Het is best vermoeiend als er twee therapeuten 2 keer 3 kwartier met je bezig zijn. Je ligt open en bloot op een harde houten behandeltafel, face down en face up. Het is zoals ik ooit las in de Lonely Planet: “leave your shyness at home”. Tim, een heel innemende Nederlander van 38, had hier moeite mee en is na drie dagen weer vertrokken.Hij had met nog meer dingen moeite. Toen bleef er nog maar één landgenoot over: Mascha, een leuke vrouw, die gistermiddag met ons meegegaan is naar het strand. We hebben gezwommen in zee!!
We vormen hier min of meer een subgroepje met Mascha, een Zweeds echtpaar, 4 IJslanders, een vlotte jonge vrouw, haar tante en een echtpaar, de laatste 3 van het stugste soort. Verder een vrouw uit Denemarken, een Duitse, een Italiaanse die een kamer deelt met een Fransman, maar zegt dat ze hier in haar eentje is. Dan zijner ook nog 3 Indiase mensen, een man en 2 vrouwen. Ze lopen hier met ontevreden gezichten rond, maken zelf het eten klaar in de keuken en doen heel onbeschoft tegen het personeel. Dat soort hoeft van ons dus niet. De Fransen vormen een gesloten groep, wel met subgroepjes. Verder dan hallo, bonne nuit en how was your treatment komen we niet. Een uitzondering vormen 2 jonge mannen, Alex en Coco. Zij zijn open en vrolijk, spreken heel goed Engels. Met hen zouden we vanavond naar een tempel festival gaan, maar Coco voelde zich niet lekker, dus zijn we niet gegaan. Dat vonden we niet zo erg want 2 dagen geleden waren we er ook al geweest. Prachtig uitgedoste olifanten, trommels en schettermuziek, vuurwerk…. een lust voor het oog, maar pijnlijk voor je oren. Donderdag gaan we per taxi naar Kumily, in de bergen. Daarvandaan komt ons volgende bericht.