We zijn nu een dag of vier hier, in onze vertrouwde homestay Green View. Jammer dat Suresh en Sulekha er niet zijn, de eigenaren, zij zijn nu in Marari beach, waar ze ook een prachtig klein resort hebben. Misschien gaan we daar ook wel een paar dagen naartoe. Sanish is een waardige vervanger overigens. Eigenlijk ben je hier om lange wandelingen te maken of urenlang met een jeep door het park te crossen op zoek naar (schaars) wild. Maar ja……Dus vandaag was ons doel om naar het poetree hotel te gaan voor koffie en lunch. Het is een zeer luxe hotel, gelegen halverwege de berg. We namen een tuktuk, maar na een tijdje wilde de chauffeur alleen verder als we meer geld gaven vanwege de erbarmelijk slechte weg. Vol met grote gaten en hele stukken met alleen maar stenen. Aan deze weg liggen hotels, een wildpark, kerken. De overheid doet niks en de particuliere hotels mogen het niet laten doen. India kan wel naar de maan, maar ze zijn hier niet in staat om een weg op te knappen. We spraken erover met een innemende jonge man, Akhil, die ons in zijn huis uitnodigde, waar hij samen met zijn moeder woonde. Want we hadden besloten verder te lopen, wat nog niet meeviel. Maar uiteindelijk bereikten we het hotel. Het bleek er niet druk, alleen steenrijke Indiërs kunnen zich dit permitteren.We kregen aandacht van zowat de hele staf, iedereen was ontzettend attent. Boven op het dak werd zelfs een video van ons gemaakt. We voelden ons net Bollywood sterren. Na een paar uur gingen we weer weg met de belofte om de volgende keer daar te verblijven (mooi niet!!). Het is weer een heel verhaal geworden, volgende keer meer….
..